zaterdag 15 augustus 2015

Epiloog fietsvakantie 2015

De weergoden waren ons goed gezind.
Een paar druppels regen op de fietsdag van Giethoorn naar Harderwijk en op de Amsterdamdag.
Nauwelijks wind en al helemaal geen tegenwind.
Nederland is een onderschat vakantieland, zeker als het weer wat meezit.


We kijken terug op een mooie fietsvakantie.
De lekke band, een fait divers op een (te) warme dag om te stappen.
Andere technische pech is ons bespaard gebleven.
Inmiddels heb ik ontdekt dat de fietsdrager zijn beste tijd gehad heeft.
Ik vond al dat de fietsen meer achterover helden dan vroeger.
Een grondig onderzoek heeft een scheur in een lasnaad voor de bevestigingsarmen aan het licht gebracht.
Wisselstukken zijn niet meer voorhanden, tijd voor een nieuw exemplaar.
Spinder wordt vervangen door een opplooibaar model van Thule.


Meteen ook al uitkijken naar volgend jaar.
Op het verlanglijstje van Linda: (relatief)  plat en nog eens een standplaatshotel.
Het wordt Frankrijk, richting westen.
De voorbereidingen kunnen beginnen.

donderdag 13 augustus 2015

Terug naar huis

Twee tussenstops zijn gepland op de weg naar huis.
Eentje in Dieren en eentje in 's Hertogenbosch.


In Dieren wonen vakantievrienden van Linda.
Het is jaren geleden dat ze mekaar nog gezien hebben.
Met een klein ommetje iets naar het oosten, moeten we Dieren bijna passeren.
Het weerzien is hartelijk.
Thee, taart, koffie en ophalen van vele herinneringen.
En een blik op vandaag en de toekomst.
Gezellig.
Na de broodlunch zetten we koers naar het zuiden.


Schoolvriendin Marleen Van Sante is de liefde naar Nederland gevolgd.
In onze bagage een theepot om de omvangrijke verzameling nog omvangrijker te maken.
Onthaal met een Bossche Bol.
Niet voor mij dus.
Dat blijkt een reuzensoes overgoten met chocolade en gevuld met slagroom.
Cakeje is ok voor mij.
Ook hier leuke babbels over vroeger en nu.


En dan huiswaarts.
Daar wacht ons een flesje prik (vaste prik na de fietsvakanties) en een heerlijke koude schotel (op verzoek).
De auto opnieuw voltanken zal voor morgen zijn.

woensdag 12 augustus 2015

Dagje Amsterdam

De tussenstop in Amsterdam na de fietstocht van dag 1 leek ons te kort om echt de stad in te duiken.
Wij kozen toen voor een bezoek aan Zorgvlied.
Qua afstand en tijdsinvestering goed te doen.
Hotel Casa 400 ligt aan de rand van de stad.
Van thuis uit reserveerden we voor deze extra dag parkeerruimte bij het Centraal Station.
Met 20 voor 20 kozen we voor een dagtarief waarna we ons geen zorgen meer hoefden te maken.
Nog van achter de computer: een lunchplek zoeken.
Je kan natuurlijk op goed gevoel een of andere zaak binnenlopen, maar net als in Brussel zijn de toeristenvallen niet te tellen.
We kozen voor restaurant Nacional aan het Kleine-Gartmanplantsoen.
Met de GPS en de stadswandeling van Reisroutes.be in de aanslag startten we bij het Centraal Station.
Onze eerste Geocache hebben we een paar jaar geleden al eens proberen boventoveren, maar toen is het niet gelukt.
Er moet iets mis geweest zijn, want nu hadden we hem binnen de 5 seconden.
Het parcours van de stadswandeling hebben we redelijk vlug verlaten.
Wilden we op tijd aankomen bij het restaurant dan was een binnenweg nodig.
En zo belandden we mooi op tijd bij Nacional waar we onszelf trakteerden op een glas champagne en kozen voor de dagschotel (qua contrast kan dat tellen): spaghetti vongole.
Onthaal, bediening, eten en muziek, allemaal pico bello.
Een aanrader als je in Amsterdam bent.
Aan alle places to be stonden lange wachtrijen, was er veel volk op de been.
Die lieten we aan ons voorbijgaan.
Amsterdam is niet het einde van de wereld vanuit Vlaanderen.
Kies liefst een ander tijdstip buiten het hoogseizoen als je musea wil bezoeken.
Het zal je heel wat wachttijd en ergernis besparen.
Neem het Anne Frank huis. De rij wachtenden was met 100 niet geteld.
In november én met internetticket konden wij gewoon naar binnen lopen en rustig rondkijken zonder de hete adem van alle wachtenden achter ons in de nek te voelen.
We scoorden zowel geocaches als schoenen. (neen, niet het paar dat in Harderwijk mysterieus gescheiden geraakt was)
Na de eerste regendruppels keerden we terug naar de auto, kochten nog een broodje voor het diner en zochten de rust van Huizen weer op.

dinsdag 11 augustus 2015

Terug naar Huizen

De dag start met een bezoek aan Harderwijk centrum.
De foto die ik gisteren niet wou nemen omwille van een groepje hangjongeren schiet er nu helemaal bij in.
Alle leveranciers van heel Harderwijk lijken de bevoorrading van de winkels net nu te doen en onttrekken het majestueuze muziekschoolgebouw aan het oog.
Op dus naar andere bezienswaardigheden en naar de schoenenwinkel.
De schoen is niet gevonden.
Misschien kan ik in Amsterdam nog hetzelfde paar vinden.
Daar zijn 3 ECCO-filialen.
Extra korting voor een tweede paar is dan wel uitgesloten.
Franchise-uitbaters nemen geen 'verplichtingen' van collega's over.
Op naar Huizen dan. Met weinig kilometers en veel geocaches voor de boeg.
Dat gaat redelijk vlot vandaag.

Op een rond punt moeten we van de fiets omdat een ambulance de weg verspert.
Er ligt een oudere dame op de grond.
Op de pickup naast het fietspad zijn 2 elektrische fietsen geladen.
Tegenliggers weten te vertellen dat de dame gevallen is en wellicht haar heup gebroken heeft.
Oudere dame, scherpe bocht, elektrische fiets ...
Het verhaal van snelheid en reflexen?

Een gepland bezoekje aan het oude Huizen wordt afgevoerd.
Linda is na 7 fietsdagen choco.
Even langs in het kleine winkelcentrum waar onze zoektocht naar een koffercijferslot startte.
En dan naar het hotel.
Eerst moest er nog een klein misverstand rond ons verlengd verblijf opgehelderd worden.
Dat leidde naar een administratieve zoektocht op de computer om ons de laatste 2 overnachtingen in dezelfde kamer te bezorgen.
Gelukt!

Ons laatste diner in het restaurant van het hotel.
De kaart is identiek aan de kaart bij aankomst de eerste dag.
Om de fietsvakantie af te sluiten kiezen we ook deze avond voor een glas champagne.
Zelfde potje pickled onions en augurkjes als hapje.
Linda kiest voor de frisse meloensalade met blauwe kaas en noten. Ik ga voor de traditionele viskoekjes met remouladesaus en een slaatje.
Linda kiest voor hetzelfde hoofdgerecht als bij aankomst, de wok met black angusbeef, ik ga vegetarisch voor kikkererwtenballetjes met puree van zoete aardappel en een ondefinieerbaar maar lekker sausje (waarvan ik de naam al vergeten ben)
Als dessert volgt ook nu ijs met vers fruit.
De porties zijn nog altijd groot, te groot.

Morgen lunchen we in Amsterdam en wordt het diner vervangen door een belegd broodje.

maandag 10 augustus 2015

Naar Harderwijk

70 km is er beloofd en er is een kortere weg (die wij nemen).
Het zullen uiteindelijk 80 km worden.
Deze nacht heeft het geregend.
We vertrekken onder een grijs wolkendek.
Het duurt niet lang of de eerste druppels vallen.
Het duurt ook niet lang of de laatste druppels zijn gevallen.
Met een sprintje halen we het veer in Genemuiden.
Bij de zoektocht naar de cache Prinsensluis staan er twee Hollandse jongens bovenop de sluis te vissen.
We vragen ons af hoe we de cache hier zonder pottenkijkers kunnen bovenhalen.
De jongens brengen zelf de uitkomst.
Vraagt er eentje: weet er toevallig iemand van jullie beiden iets van vissen.
Ons eerste antwoord is nee, maar we keren op onze stappen terug.
Blijkt dat de visdraad van 1 van de hengels in de war is geraakt.
Met wat goede raad en een helpende hand krijg ik samen met de jongens de draad weer paraat.
We worden overladen met beleefde enthousiaste bedankjes.
Linda heeft inmiddels de cache netjes teruggeplaatst.
We kunnen verder.
De LF23 kronkelt zich langs water, door weiden, door woonwijken richting Harderwijk.
The long and winding road die maar blijft duren.
We spotten een bordje: tuin open, kofffie, thee, fris en ...
Ik stel aan Linda voor om nog een tussenstop te maken.
Zijn we er nog niet bijna, luidt de vraag.
Nee dus, het is nog wel een eind zie ik op de kaart, hoewel de 70 km in beeld komt.
We worden hartelijk ontvangen door de vrouw des huizes.
We worden in het Duits begroet.
Blijkt vanwege onze fietshelm te zijn.
Maar er wordt snel overgeschakeld op Nederlands.
De open tuin is aangesloten bij open tuinen Nederland en er wordt meteen ook aan de fietsers gedacht.
Na een leuke babbel en wat tips over Harderwijk rijker zetten we onze weg verder.
Hotel Monopole ligt aan het strand.
Van op onze kamer, zicht op zee.
Linda neemt even rust terwijl ik op eerste verkenningstocht ga in het stadje.
Ontmoeting op de hoek van de markt met onze Zwitserse reisgenoten.
Ze hebben een stuk route gemist en zo komt de GPS ter sprake.
We nemen voorlopig afscheid met de belofte van een korte demo morgen bij het ontbijt of als we mekaar in Huizen terugzien.
In de Ecco-store ga ik op zoek naar een paar nieuwe sandalen in de uitverkoop.
Bij aankoop van 2 paar krijg je nog 20% extra korting op het goedkoopste paar.
En aangezien ik niet kan kiezen tussen het ene of andere paar, beslis ik de twee paar dan maar mee te nemen.
Past zonder doos nog net in mijn koffer.
Alleen ... van het tweede paar zijn linkerschoen en doos spoorloos.
De verkoopster en ik praten nog even verder met als besluit: een nota voor de collega morgenochtend, mijn telefoonnummer op een briefje en een afspraak.
Als de vermiste schoen morgenochtend boven water komt, krijg ik een seintje en de beloofde extra korting.
Ik duim voor een goede afloop.

Vanavond op ons menu
Prosecco (vaste stek apero als we niet voor chiquer gaan)
Tomatensoep met een paar sliertjes spaghetti en enkele balletjes
Gegrilde zalm met een slaatje, een koud sausje en frietjes (het thuisfront weet inmiddels dat we bij thuiskomst geen zalm en geen frieten willen)
Heerlijk ijs met zoete aardbeien.

Nog even een avondwandeling in Harderwijk en klaar voor een luie avond

zondag 9 augustus 2015

Naar Giethoorn

De dag start met een  bezoek aan de Spar (open op zondag) gevolgd door Geocachen.
Luid klokkengelui.
De misdienst in de Protestantse kerk gaat zo dadelijk van start.
Van overal komen fietsende kerkgangers aan op de plaats waar wij op zoek zijn naar onze eerste geocache voor vandaag.
We laten het eerst wat rustiger worden en gaan dan echt op zoek.
Met succes.
De tweede cache laat zich minder gemakkelijk verschalken.
Uiteindelijk vinden we hem.
Een ingenieus gebouwde cache waarbij we er niet in slagen het logrolletje in handen te krijgen.
Achteraf zal blijken dat je één of andere cijfercode moet raden om een slotje te openen.
We lieten de eigenaar via mail weten dat we de hint niet helemaal goed begrepen hadden.
Meteen ook gevraagd of we niets kapot gemaakt hebben.
Blijkt gelukkig niet zo te zijn.
We kennen deze cache 1 van onze favourites toe.
Onze cache-oogst van vandaag is hiermee geteld.
Er stonden er nog maar 2 op ons lijstje voor deze fietsdag en we hebben ze niet gevonden.
Niet echt gezocht ook.
Als je op pad bent met blote benen, blote voeten en sandalen, dan ga je niet zomaar eventjes een gezondheidswandeling in de brandnetels maken.
Prachtig fietsen van Lemmer naar Giethoorn.
Langs water en door het natuurgebied de Weerribben.

Aangekomen bij ons hotel ontmoeten we het Zwitserse stel dat dezelfde tocht fietst.
We hadden al een langere babbel met hen.
Net voor het diner hadden we het over de accommodatie in Lemmer.
Zij hadden een prachtig gerenoveerde kamer.
Ons afdankertje klopt dus niet met de belofte.
Wie hiervoor verantwoordelijk is, weten we (nog) niet.
Vast staat dat we dit zeker aan de reisorganisatie melden als onze tour er op zit.
(thuis met het woordenboek ter beschikking. Nog even denken of het in het Duits of het Engels wordt en zeker niet in een Franse colère)

Een stevige wandeling langs de kanaaltjes van Giethoorn maakte ons dagprogramma compleet.
We konden een boottochtje maken. Bij onze aankomst was er nog 1 bootje ter beschikking. We verkozen niet te varen. (We vernamen van onze Zwitserse vrienden dat ze zo'n goeie 2 uur in het bootje op de smalle kanaaltjes doorgebracht hebben, en daar bedanken wij feestelijk voor)

Op het menu vanavond:
Prosecco met als hapje een glaasje Gazpacho
Runderconsommé met fijne groentjes
Heek met wittewijnsaus, frietjes, gebakken aardappelen, een groene boontjesspekrolletje en een kommetje rauwe groentjes
Sorbet met vers fruit

Morgen wordt voor het eerst hier en daar een bui voorspeld.
Laat ons hopen dat het daar wordt.

zaterdag 8 augustus 2015

Naar Lemmer

Onze gewijzigde plannen brengen ons op ochtendlijk cachepad.
De eerste zit tegenover ons hotel.
We fietsen kriskras door Enkhuizen op zoek naar caches en een belegd broodje.
Om 12u15 kunnen we op de veerboot.
Er zitten en staan al heel wat gegadigden, met en zonder fiets.
Op het bovendek worden tuinstoelen bijgezet voor de liefhebbers als er na het inladen van de fietsen nog plaats overblijft.
Er blijft een beetje plaats.
Binnen is er ruimte zat
Wij nemen plaats binnen op het bovendek bij twee Hollandse dames die honderduit kwetteren.
Bij aankomst in Stavoren blijft de verwachte chaos om fietsen en hun rechtmatige eigenaars weer samen te brengen uit
Het verloopt heel vlot en gedisciplineerd.
Op naar een eerste cache vlakbij de haven.
Voor we het goed en wel beseffen zijn we Stavoren al uitgefietst.
Het vrouwtje van Stavoren hebben we niet gezien.
De taverne met dezelfde naam wel.
Friesland is langs de kust niet helemaal plat.
Af en toe moet er een tandje bijgestoken worden. Is het niet voor de glooiing, dan wel voor de wind.
Als we Lemmer bereiken blijkt er ook hier feest te zijn.
Veel drukte, veel kraampjes, veel lawaai.
De routebordjes zijn hierdoor niet goed zichtbaar.
Maar we vinden de weg naar het hotel wel.
In onze reispapieren staat: Hotel it Heechhus.
In de praktijk komen we terecht in Hotel Lemmer.
Dit blijkt te bestaan uit 3 subhotels.
Wij worden in de Zeilmakerij ondergebracht.
Onze gastheer is de vriendelijkheid zelve.
De accommodatie is ondermaats.
Zeker niet het beloofde 3 of 4 ****
Een vergelijkend warenonderzoek met de andere 2 hotels die in de reisgids opgenomen zijn (maar die wel buiten Lemmer liggen) doet ons besluiten dat we radwegreisen toch wel op de hoogte zullen brengen.
Het hotel heeft geen keuken, dat betekent dat we buitenshuis in het centrum van Lemmer terecht kunnen.
Man, man, wat een reuzenporties.
We kunnen gewoon van de kaart eten voor 25 euro per persoon. Is de rekening hoger, dan wordt de opleg afgerekend.
Aperitief: rosé champagne (maar neem dat maar met een korrel zout, lijkt eerder kirr royal)
Als voorgerecht eet Linda een reuzenbord salade met mozarella.
Mijn salade met huisgerookte eendenborst en sinaasappel moet in omvang niet onderdoen.
Eigenlijk was dit al voldoende als avondmaal.
Volgt nog pasta Emma, met scampi en een zoetzuur sausje. (ik zou bij deze saus eerder voor rijst kiezen).
Nederlanders kiezen voor de gekste combinaties.
Voor een dessert hebben we wijselijk gepast.
Nadien nog een wandelingetje door Lemmer.
Gevonden: een bakker die op zondag open is én belegde broodjes verkoopt. En de Spar die op zondagvoormiddag open is.

De weersvoorspellingen blijven uitstekend.

vrijdag 7 augustus 2015

Naar Enkhuizen

Van Volendam naar Enkhuizen.
We laten Volendam met zijn late fuifnummers achter ons.
Commercieel uitgebuit stadje voor feestneuzen die van late terrasjes en uitgaan houden.
Voor de boeg: een behoorlijk aantal kilometers en veel caches.
We laten al snel het plan varen om op tijd in Enkhuizen te zijn
en het Zuiderzeemuseum te bezoeken.
Een ommetje (dat achteraf niet nodig bleek) brengt ons naar het schooltje van Dik Trom.
Het treft: open op woensdag en vrijdag.
Het treft nog meer. Bij aankomst zijn we de enige bezoekers.
We krijgen dus een privé-rondleiding.
Supertof. Onze gids is zelf oud-leerkracht en zo gaat ons gesprek ook even over gepensioneerde leerkrachten en over de pensioenregeling in Nederland en België.
Inmiddels zijn er meer bezoekers gearriveerd.
Wij fietsen ons traject terug.
We willen tot bij de molen die volgens ons op 1 van de boekcovers afgebeeld staat.
Maar we stranden aan een hek en slootjes (met pontjes).
Enkele caches en vele kilometers later, komen we bij een (tweede) bordje: Welkom in het land van Dik Trom.
Met een paar 100 meter afwijking van de route hadden we het schooltje ook bereikt.
Of we dan ook van zo'n gepersonaliseerde ontvangst hadden kunnen genieten ...
Verder blijkt: de road is long en de wind zit tegen.
We cachen er op los, genieten in Hoorn van koffie en verse muntthee met gember en fietsen door.
Rond18 uur komen we aan in Hotel De Koepoort.
De Koepoortcache laten we voor wat hij is.
Na rijp beraad beslissen we om morgenvroeg niet de vroege boot te nemen.
We zullen Enkhuizen verkennen en caches boventoveren.
Diner in De Koepoort.
Een jongedame zegt dat we het driegangenverrassingsmenu krijgen.
Of er iets is dat we niet lusten of allergisch zijn voor iets.
Ik vernoem mosterd, Linda paling.
Later realiseren we ons: ik koffie, Linda lam of schaap.
Maar het komt goed.
We starten met een glaasje prosecco gevolgd door een romig kaassoepje met pijnboompitjes en peterselie-olie
Als hoofdgerecht : entrecöte met frietjes en fijne groentjes (boontjes, peultjes, venkel, koolrabi, wortel) en een sausje op basis van bruine fonds
Voor dessert een fruitsoepje met vanille-ijs, frambozencoulis, macaron, brownie, rode besjes, munt en fudge...
We hebben er een flesje Siciliaanse witte wijn bij gedronken
Dit was restaurantniveau !

Een adresje om te onthouden.

donderdag 6 augustus 2015

Naar Volendam

Zalig zomers fietsweer.
Fietsen tussen de Nederlanders ... geen sinecure.
Je hoeft hier geen wielertoerist te zijn om het etiket wielerterrorist opgeplakt te krijgen.
Fietsen komen van overal en schieten zich overal tussen en voor.
Onderweg 10 caches te zoeken;
Een elfde laten we links (eigenlijk rechts) liggen omdat we er eerst een drukke weg voor over moeten en dan trappen moeten beklimmen terwijl er geen gelegenheid is om de fietsen veilig achter te laten.
In Volendam moeten we passen voor de cache bij de Kathammermolen.
We komen ook bij oma langs (of opa)
Tof idee van een cachelegger om oma minder eenzaam te maken.
Al dat geocachend volk dat langskomt.

We logeren in het Old Dutch hotel.
Beetje gedateerd (zeker na het hypermoderne Casa 400 in Amsterdam) maar wel netjes.
En met zicht op de haven vanuit onze ruime kamer.

Het diner: reuzegrote porties.
We kiezen voor  prosecco als aperitief en krijgen er een toast met maatje bij.
Voorgerecht: carpaccio van rund met rucola, pesto, preischeutjes, een kerstomaatje en parmezanschilfers.
Gevolgd door een enorme moot gegrilde zalm.
En daarbij: frieten, gebakken aardappelen, gestoofd witloof, rode kool en rabarbermoes.
Allemaal in afzonderlijke potjes.
Op het bord ook nog een rivierkreeft, een rolletje boontjes met spek en een onbestemd potje vissaus.
En toen kwam er nog ijs toe.

Na het eten een stevige wandeling gemaakt.

Gisteren voorspelde de weerman nog regenweer voor morgen.
Vandaag is dat bijgestuurd naar het blijft zonnig de rest van de week.
De vooruitzichten laten pas dinsdag een kans op regen zien voor dit deel van Nederland.

woensdag 5 augustus 2015

Naar Amsterdam

We starten onder een licht bewolkte lucht.
Eerst een broodje halen bij Délifrance en dan op weg.
Fietsend en geocachend.
De eerste geocache vinden we niet.
Een nieuwe poging volgt als we volgende week opnieuw in Huizen arriveren.
We moesten er later ook nog eentje skippen.
De teller voor vandaag staat op 7 gevonden + eentje vlakbij het hotel.

Zalig fietsen, door het bos en vaak op vrijliggende fietspaden, tot ...
Een leegloper.
We zijn ter hoogte van Diemen, op weg naar knooppunt 55 richting hotel.
Met toch nog snel zo'n 8 km te fietsen.
Verwoede pogingen om de buitenband los te maken van de velg mislukken.
1 bandenllichter breekt.
Dan geven wij het ook op.
Dat wordt dus stappen.
Het fietspad rolt zich nog kilometers ver voor ons uit.
Als we de stadsrand van Amsterdam bereiken vinden we een tweedehandsfietsenzaak gesloten.
Voor heel even.
Buurman van de fietsenwinkel weet ons te vertellen dat de fietsenmaker in minder dan twee minuten terug zal zijn.
En zo is het.
De band wordt geplakt.
Is volgens de man aan vervanging toe, maar op mijn vraag om de band dan nu te vervangen gaat hij niet in.
Mijn vertrouwen in de fietsenmaker is niet super groot.
Het ventiel zit nogal scheef volgens mij.
Kan geen kwaad volgens hem.
Een paar honderd meter verder ... nog een fietsenzaak.
De jongeman van dienst is zo vriendelijk de fiets van wat dichterbij te bekijken.
Hij laat de band leeglopen, masseert het rubber en ventiel wat en ja hoor, netjes op zijn plaats.
Met een portie nieuwe lucht in de banden kunnen de laatste twee kilometers naar het hotel fietsend afgelegd worden.

Inchecken, bagage naar de kamer brengen en opnieuw de fiets op.
We fietsen naar Zorgvlied.
Zeg maar het Amsterdamse Père Lachaise.
We gaan op zoek naar Annie MG Schmidt, Herman Brood en nog een aantal andere Nederlandse coryfeeën.

Douchen en klaar voor het driegangendiner.
Prosecco vanavond als aperitief.
Het kan niet alle dagen feest zijn.
Linda kiest voor bruschetta als voorgerecht.
Voor mij wordt het Tom Kha Kai een pittige oosterse kippensoep.
Voor het hoofdgerecht gaan we alletwee voor de vegetarische rollade.
IJs toe.
Nog even een wandelingetje met geocache.

Morgen opnieuw mooi weer beloofd.
En hopelijk geen lekke band..

dinsdag 4 augustus 2015

Op naar Huizen

Het grote voordeel van een (relatief) dichtbij vakantie is dat we nog rustig thuis kunnen lunchen.
Een uitgebreide koude schotel samen met pépé en Pépé Werner en we moeten er tegen kunnen tot het avondmaal.
We stellen onderweg vast:
  1. Linda heeft in Wetteren haar jas uitgetrokken en die ligt nog waar ze ze achterliet. Nl. op de zetel in de living
  2. Ik realiseer me dat ik na het toevoegen van de laatste bagage het hangslotje niet opnieuw aan de koffer bevestigd heb.
Geen nood voor 1. Linda heeft wel een fietsregenvestje mee dat ook op andere tijdstippen dienst kan doen.
Voor 2 vinden we een oplossing bij het binnenrijden van Huizen.
In een leuk klein autovrij winkelcentrum kan Blokker mij niet vooruithelpen, maar de lederwarenwinkel twee huizen verder heeft slotjes in het assortiment.
De winkeldame is zo vriendelijk om voor mij het cijferslot in te stellen.
En dus kan de bagage vanaf morgen zorgeloos opgepikt en gedropt worden.
Om 18u30 kunnen we aan tafel.
Benieuwd naar de Nederlandse kookkunst.

Bit weird.
Bestellen we een glaasje champagne als aperitief (nee, er was geen cava maar wel prosecco), krijgen we er een  hapje bij.
Pickled onions en augurkjes in een weckpotje.
Mocht wel iets chiquer zijn.
Maar Nederlanders houden ook van zure bommen. Dus zal dit wel als een lekkernij beschouwd worden.
We mochten voor-, hoofd- en nagerecht van de kaart kiezen.
Boven de lijst met 'specials' zijn de gerechten inbegrepen in ons arrangement, ingeval van specials is er een kleine opleg te betalen.
We vonden onze gading in het gewone aanbod.
Een slaatje met botermalse gerookte zalm.
Met kappertjes (die ik opgegeten heb).
Als  hoofdgerecht kozen we de wok van Black Angus Beef.
Erbij rijst in het kommetje, frietjes in een emmertje.
En tenslotte kregen we ijs met fruitsla in  een bord om u tegen te zeggen.
We hebben dan maar een flinke avondwandeling gemaakt.

Deze namiddag hadden we al een eerste cache boven getoverd.
Vanavond ontdekten we een tweede.
Mooie buit op onze eerste vakantiedag.

Morgen is mooi weer beloofd.

maandag 27 juli 2015

De leukste fietstocht van Nederland

Na warm en heuvelachtig Corfu in 2014 stonden op het verlanglijstje van Linda voor 2015:
  • geen heuvels of bergen
  • niet te warm
De uitkomst: Nederland.
We fietsen de leukste fietstocht van Nederland rondom het IJsselmeer (zonder afsluitdijk).
In plaats van de afsluitdijk kiezen we voor een boottocht met fiets van Enkhuizen naar Stavoren.
En we breien er een dagje Amsterdam aan.

Dagafstanden tussen de 35 en 70 km, meestal rond de 40 km.
Korte afstanden.
Dus combineren we de fietsrondrit met geocachen.
Een zoektocht op www.geocaching.com levert veel caches op.
Te veel.
De selectie is gemaakt, we hoeven nauwelijks van de route af te wijken.


De weersvooruitzichten
't kan vriezen, 't kan dooien.
Een mix van zon en wolken met hier en daar een bui of een onweer.
5 augustus is de eerste fietsdag, we zetten aan met onweer.